Więzienie nawrócenia
Słownik tłumaczy, iż nawrócenie polega na uznaniu zła, które się popełniło także podjęciu decyzji o tym, ażeby tego nie powtarzać. Oczywiście to słuszne, pomimo tego wewnątrz Piśmie św. greckie termin oznaczające nawrócenie, metanoia, ma o wiele szersze znaczenie. Oznacza ono zmianę myślenia, która spośród kolei prowadzi do zmiany sposobu działania tudzież reagowania w naszym życiu. Przed Chrystusem nawrócenie oznaczało odrodzenie się aż do przestrzegania Prawa – decyzja tego, co ono mówi, plus stanięcie wewnątrz posłuszeństwie pod niego. Ale Jezus, rozpoczynając swoją publiczną działanie, powiedział: „Nawracajcie się również wierzcie wewnątrz Ewangelię”. On sprawił, iż te para aspekty – Prawo zaś religia – flegmatyczny się jednością, tudzież nawrócenie miało potem oznaczać negacja logiczna tak wiele wzrok do tyłu, jak bardzo pójście aż do przodu. Dobra Nowina jest czymś, do wnętrza co wkraczamy wskroś wiarę. To rola głosili później apostołowie do wnętrza dniu zesłania Ducha Świętego: „Nawróćcie się – powiedział aż do nich Piotr – tudzież niech iks z was ochrzci się wewnątrz imię Jezusa Chrystusa na rozgrzeszenie grzechów waszych, natomiast weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Co wówczas składa się na nasze nawrócenie? TRZY KROKI DO NAWRÓCENIA1. Przyjęcie zbawczej miłości Jezusa Chrystusa, przyjęcie decyzji o przyjęciu Go jako swojego Pana a życiu jako Jego uczeń. Jednocześnie jest owo największe doświadczenie wolności, jaka jest nam dana. 2. Żal zbyt grzechy. Grzech to nieposłuszeństwo wobec Boga, więc powinniśmy ubolewać, jak go popełniamy. Jednak dno spośród powodu grzechów owo nadal negacja logiczna nawrócenie – jest zanim nie prędzej feta życia, w środku którym nie ma aktualnie potępienia. Nie chodzi w następstwie tego o szósty zmysł smutku (samo do wnętrza sobie destrukcyjne), lecz o wyrzut, który prowadzi aż do przemiany serca. Spowiedź jest wyrazem nawrócenia dodatkowo jest konieczna do tego, abyśmy mogli wpędzić aż do porządku naszą relację z Bogiem, stąd ów sakrament jest dla nas wielkim darem. Uczciwe przyznanie się także wyznanie naszych grzechów rozpoczyna się od chwili pracy Ducha Świętego w środku nas, który prowadzi aż do przyjęcia przebaczenia zaś do przemiany naszego serca.Jednak wiele osób wyznaje przez cały czas te same grzechy również negacja logiczna widzi żadnej poprawy. Wierzy, iż zostały im one przebaczone, jednakże jest jakaś przeciwność, która nie pozwala im przyswajać mocy nawrócenia. A owo naprowadza nas na trzecia część dziedzina nawrócenia.3. Uwolnienie od czasu zwodzenia. Częścią każdego grzechu jest zwodzenie, co Jezus potwierdził na krzyżu, mówiąc: „Ojcze, przebacz im, dlatego że nie wiedzą, co czynią”. Po ludzku wiemy do syta niemało, tak aby przychylić się zadłużenia w środku wszelkie zło, jakie uczyniliśmy. Jednak negacja logiczna jesteśmy aż do końca świadomi tego, co pociąga wewnątrz sobą polski grzech. Nie rozumiemy wewnątrz pełni, na miarę bardzo obrażamy Boga, na miarę ranimy samych siebie zaś jakże niesłychanie szkodzimy innym. Gdybyśmy to zobaczyli, o wiele mniej byśmy grzeszyli. A nie widzimy, toteż iż starszy kłamstwa przyczynia się (za pośrednictwem ewentualnie prosto spośród mostu) do naszego grzechu. Zachęcam do niesłychanie ważnej refleksji: jako kłamstwo także zwodzenie złego ducha działa w środku moim życiu. Ta przytomność jest niezmiernie istotna, ponieważ wystawienie pokus na przestrzeń niezadrukowana Boże jest na rzecz nas drogą do wolności wewnątrz Chrystusie.NA WŁASNEJ SKÓRZE… 40 lat temu, w środku 1970 r. już sam doświadczyłem chrztu wewnątrz Duchu Świętym oraz spotkałem Jezusa. Zacząłem wówczas odczytywać Pismo św. natomiast kiedy przeczytałem Nowy Testament – uświadomiłem sobie, że wiele z niego negacja logiczna rozumiem. W jaki podejście ci wszyscy mieszkańcy, o których jest przemówienie w Ewangelii, byli uwalniani wskroś Jezusa spośród mocy złego ducha? Jednak był we mnie uprzednio Duch Święty, więc wiedziałem, iż to, co czytam, jest prawdą.Niedługo potem przyjechał do mnie należący do mnie przyjaciel, który był w takim razie w środku seminarium, tudzież powiedział, że w czasie spotkania modlitewnego modlono się wewnątrz niego dodatkowo został uwolniony. Nie rozumiałem, co miał na myśli. Powiedział mi, iż pył zagadnienie spośród masturbacją – wyznawał owo, rozmawiał o tym problemie z kierownikiem duchowym, stosował się aż do wszystkich jego wskazówek, pomimo tego bez ustanku był zaręczony tym grzechem. Wtedy pomodlono się w ciągu niego plus… dzisiaj jest wolny. To mnie zszokowało! Pomyślałem, iż jeśli to prawda, owo wiele rzeczy w środku moim życiu wymaga takiej modlitwy, dodatkowo jest wciąż pełna garść innych ludzi, którym wolno by w środku ów metoda pomóc. I tak bardzo, metodą prób plus błędów, zacząłem starać się luby pod adresem uwolnieniu.Kilka lat po doświadczeniu chrztu wewnątrz Duchu Świętym odczułem, iż potrzebuję do tej pory więcej uzdrowienia. I szczerze, Bóg okazał mi łaskę również pewne osoby modliły się w ciągu mnie, abym mógł przeżyć wewnętrznego uzdrowienia do wnętrza relacji spośród moim ojcem. Owoce tej modlitwy mnie zaskoczyły – zauważyłem, iż jest we mnie więcej odwagi, gdy mówię aż do dużych grup ludzi. Nie byłem natychmiast naprawdę nieczynny także skupiony na sobie. Zrozumiałem później, że Bóg ma projekt przy naszego życia, jednakże taki odwzorowanie ma ponadto szatan. To gorsza połowa chciał, abym żył spętany lękiem również w życiu nie podjął tego, co przeznaczył mi Bóg. Dlatego doszedłem do wniosku, iż potrzebuję uzdrowienia na głębszym poziomie i… uwolnienia. NIE TYLKO KRĘGOSŁUP Gdy w środku 1985 r. pojechałem na konferencję – Pan zaczął drobić moje serce. Wiernie służyłem Panu, byłem liderem wspólnoty, robiłem wszystko, co do mnie należało, zaś postępowałem trafnie, jednakże… moje serce oziębło. Zawsze myślałem o sobie jako o synu marnotrawnym, który powrócił aż do domu Ojca, wszak w tamtym miejscu Pan Bóg zaczął mi ukazywać także grzechy „starszego brata”. Bóg po cios kolejny skruszył moje czerwień dodatkowo doprowadził mnie aż do łez. Dzięki tym doświadczeniom powstała moja pierwsza lektura – „Powrót starszego brata”, która mówi o grzechach serca, o osądzie, o krytyce natomiast poczuciu wyższości.Podczas konferencji spotkałem pewnego księdza, o którym wiedziałem, iż modli się o uwolnienie. Pomyślałem sobie: A, co w tym miejscu, pójdę aż do niego. Najbardziej skłonił mnie aż do tego cierpienie kręgosłupa, który notorycznie dokuczał mi przed różnymi ważnymi wydarzeniami, w takim razie także tudzież wtedy.Gdy w czasie tej modlitwy eklezjasta mnie zapytał, co mi się przydarzyło – odpowiedziałem spontanicznie, nie tyle z głowy, co z serca, że w pierwszej klasie zostałem zmyty przed całą klasą. Wtedy poprowadził nade mną modlitwę uwolnienia tudzież wyrzeczenia się zła. Kiedy stanął wewnątrz autorytecie Jezusa, sprzeciwiając się szatanowi – poczułem, że jest maleńko w ciągu mnie, co uważałem za moduł siebie samego, tudzież aktualnie owo ze mnie wychodzi! I gwałtownie stałem się wolny. Ksiądz nazwał to „coś” odrzuceniem, wówczas wyrzekłem się odrzucenia, natomiast Pan mnie uwolnił. Zobaczyłem w owym czasie, ile czynów w środku moim życiu było popełnionych spośród lęku przed odrzuceniem – na sposób wiele zamknięcia się do wnętrza sobie, chronienia samego siebie, jakże wiele egoizmu... Myślę, iż ten przypadek pomoże nam uświadomić sobie, dlaczego wyobcowanie od chwili zwodzenia prowadzi nas aż do nawrócenia. To kłamstwa, wewnątrz które uwierzyliśmy tudzież które nosimy do wnętrza sobie –sprawiają, iż jesteśmy zamknięci natomiast nie umiemy zgodzić się miłości Boga. Już samo noeza tego, co jest do wnętrza naszym sercu – daje wolność. Czasem owo, co w środku sobie nosimy, wydaje się naszym przyjacielem. Niektórych rzeczy trzymamy się kurczowo, z tej przyczyny wyrzeczenie się ich prawdopodobnie wydawać się nam ryzykowne. Tak się do nich przyzwyczailiśmy, iż boimy się, jacy będziemy, kiedy odrzucimy to wszystko. Dlatego musimy gardłować Boga o odkrycie prawdy o nas – zaś prawdziwość wyzwala!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że o ile od momentu Ciebie odejdzie, owo nieco lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — wewnątrz tył, do wnętrza bok, apiać do wnętrza przód — wszędzie jej ogół dolega okrutnie. A jeno Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od czasu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz natomiast mówisz: „Biegnijcie — Ja was obejmować będę, Ja was powiodę, Ja was w tamtym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przeznaczenie człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jakże owce, ktoś spośród nas się obrócił w odniesieniu do własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego negacja logiczna znaleźli drogi. Cierpieli chęć oraz zamiłowanie również wygasało w nich żywot” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako esencja podatna na złudzenia, w których potrafi utrzymywać się uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie na sposób jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — duchowny pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w strachu, wiedząc, że struktura dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: baszta wali się spośród hukiem, niszcząc dom modlitwy również okoliczne domy, natomiast mężczyzna już sam popada w środku obłęd.Grzech objawia się jako nieopanowany proces do przepaści (wewnątrz przekonaniu, iż podążam do krainy szczęścia) czyli jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia dlatego że jest w jaki sposób kinematografia wyświetlany na ścianie. Gdy ważna persona usiłuje wskoczyć wewnątrz jego wnętrze, wali głową do wnętrza mur. Gdy mefistofeles stwarzał uświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety wewnątrz jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany wewnątrz grę pozorów, która ma poróżnić jego przestrzeganie Bogu natomiast przewyższyć nieustępliwe życzenie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człowiek pogrąża się do wnętrza rozpaczy, osamotnieniu również poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że gonitwa w środku tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest wola własnego stanu. Człowiek potrafi latami tłumić udręka przeżytej katastrofy i załatwiać sobie istnienie na dnie przepaści. Pomaga mu do wnętrza tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie gdybać pogruchotanych kości. Te środki zaradcze do tej pory z większym natężeniem pustoszą wewnętrzny istota człowieka, zamieniając go do wnętrza snujące się widmo. Ich sowity repertuar sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, i tym samym od momentu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu również jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących i pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo wrażenie słabości i niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, że nigdy nie uda mi się przewyższyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje w istocie dalekie odejście. Być przypuszczalnie to właśnie eksperyment stało się udziałem Judasza, kto w swoim osamotnieniu uznał, że negacja logiczna istnieje obecnie wybieg powrotu. Zbyt o wiele odszedłem, bym był wewnątrz stanie oznajmić: cała nazad!Druga stosunek owo ogromne poczucie winy, odbierające zacięcie aż do życia plus taksacja aż do siebie. Człowiek owszem niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, że jego ciemność przysłania mu współczucie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu za grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w środku którym wewnątrz siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że spośród powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem znajdować się taki bzdurny? Jak mogłem to sporządzić? Jak mogłem to powiadać?Trzecia nastawienie owo życzenie zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym plus religijnym oparta cyklicznie na wierze, iż pełnia da się przepracować tudzież uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie poza tym niejednokrotnie spośród lęku przed zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być przypadkiem ta sylwetka rodzi się z poczucia, iż gdyby mam wyrobić na Bożą czułość, muszę uwidocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest nieobecność myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się do wnętrza człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma dlatego że takiego momentu, w którym moglibyśmy oznajmić: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem ano doskonały. Przypowieść o celniku dodatkowo faryzeuszu stanowi obwieszczenie przed postawą definitywnego zwycięzcy w środku duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących aż do odkrycia Bożego pomysłu na dogłębnie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, kto rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje zarzewie w odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, iżby otworzyć mu oczy na stan, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, aby podnieść go na własnych rękach z piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności poniżej grzeszniku jest wywiad z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest wielce mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, lecz mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się wzorem do wnętrza zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w rozpaczliwym oczekiwaniu, że tym wszystkiego się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, bodziec, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wymyślić własne zagubienie, negacja logiczna czując się w pobliżu tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych z miejsca na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła udać się aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą plus życiem; oblekając się wewnątrz zwłoki, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj dodatkowo szukaj kochany, abyś doszedł do prawdy a życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, rozwiązanie sama aż do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań a chodź!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że o ile od momentu Ciebie odejdzie, owo nieco lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — wewnątrz tył, do wnętrza bok, apiać do wnętrza przód — wszędzie jej ogół dolega okrutnie. A jeno Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od czasu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz natomiast mówisz: „Biegnijcie — Ja was obejmować będę, Ja was powiodę, Ja was w tamtym miejscu poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przeznaczenie człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jakże owce, ktoś spośród nas się obrócił w odniesieniu do własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego negacja logiczna znaleźli drogi. Cierpieli chęć oraz zamiłowanie również wygasało w nich żywot” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako esencja podatna na złudzenia, w których potrafi utrzymywać się uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie na sposób jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — duchowny pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w strachu, wiedząc, że struktura dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: baszta wali się spośród hukiem, niszcząc dom modlitwy również okoliczne domy, natomiast mężczyzna już sam popada w środku obłęd.Grzech objawia się jako nieopanowany proces do przepaści (wewnątrz przekonaniu, iż podążam do krainy szczęścia) czyli jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku człek łamie sobie kości. Iluzja szczęścia dlatego że jest w jaki sposób kinematografia wyświetlany na ścianie. Gdy ważna persona usiłuje wskoczyć wewnątrz jego wnętrze, wali głową do wnętrza mur. Gdy mefistofeles stwarzał uświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety wewnątrz jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany wewnątrz grę pozorów, która ma poróżnić jego przestrzeganie Bogu natomiast przewyższyć nieustępliwe życzenie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człowiek pogrąża się do wnętrza rozpaczy, osamotnieniu również poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że gonitwa w środku tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest wola własnego stanu. Człowiek potrafi latami tłumić udręka przeżytej katastrofy i załatwiać sobie istnienie na dnie przepaści. Pomaga mu do wnętrza tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie gdybać pogruchotanych kości. Te środki zaradcze do tej pory z większym natężeniem pustoszą wewnętrzny istota człowieka, zamieniając go do wnętrza snujące się widmo. Ich sowity repertuar sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, i tym samym od momentu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu również jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących i pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo wrażenie słabości i niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, że nigdy nie uda mi się przewyższyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje w istocie dalekie odejście. Być przypuszczalnie to właśnie eksperyment stało się udziałem Judasza, kto w swoim osamotnieniu uznał, że negacja logiczna istnieje obecnie wybieg powrotu. Zbyt o wiele odszedłem, bym był wewnątrz stanie oznajmić: cała nazad!Druga stosunek owo ogromne poczucie winy, odbierające zacięcie aż do życia plus taksacja aż do siebie. Człowiek owszem niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, że jego ciemność przysłania mu współczucie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu za grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w środku którym wewnątrz siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że spośród powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem znajdować się taki bzdurny? Jak mogłem to sporządzić? Jak mogłem to powiadać?Trzecia nastawienie owo życzenie zrobienia gruntownego porządku w swoim życiu moralnym plus religijnym oparta cyklicznie na wierze, iż pełnia da się przepracować tudzież uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie poza tym niejednokrotnie spośród lęku przed zatratą siebie wewnątrz grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być przypadkiem ta sylwetka rodzi się z poczucia, iż gdyby mam wyrobić na Bożą czułość, muszę uwidocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest nieobecność myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się do wnętrza człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma dlatego że takiego momentu, w którym moglibyśmy oznajmić: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem ano doskonały. Przypowieść o celniku dodatkowo faryzeuszu stanowi obwieszczenie przed postawą definitywnego zwycięzcy w środku duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących aż do odkrycia Bożego pomysłu na dogłębnie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, kto rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje zarzewie w odkryciu zasadniczego dla chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, iżby otworzyć mu oczy na stan, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, aby podnieść go na własnych rękach z piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności poniżej grzeszniku jest wywiad z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest wielce mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, lecz mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się wzorem do wnętrza zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w rozpaczliwym oczekiwaniu, że tym wszystkiego się uda, iż znajdzie właściwego mężczyznę, bodziec, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wymyślić własne zagubienie, negacja logiczna czując się w pobliżu tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych z miejsca na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła udać się aż do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą plus życiem; oblekając się wewnątrz zwłoki, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj dodatkowo szukaj kochany, abyś doszedł do prawdy a życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, rozwiązanie sama aż do ciebie przyszła dodatkowo śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań a chodź!
Komentarze
Prześlij komentarz